Hoooi ben ik weer! Dit verhaal begint meteen al weer goed want ik had net alles hier uitgetypt en op het moment dat ik het wil uploaden crasht de site volledig! Ik heb alle andere blogs dus eerst in een word documentje getypt en daarna gekopieerd naar hier, en je raadt het al, deze keer dus niet. Dus daar gaan we dan!

Ik wil i.v.m. de privacy van de kinderen niet echt in detail treden over wat ik precies allemaal meemaak maar meer over hoe ik me overal bij voel. Ik heb een hele leuke klas met kinderen van 9/10 jaar. Ik vind dit persoonlijk (voor zover ik dat na 1 week kan zeggen) een hele leuke leeftijdsgroep, ze kunnen aardig goed zelfstandig werken maar zijn nog niet echt aan het puberen zoals de oudsten. Ook zijn ze heel geinteresseerd in mij en Nederland, wat ik heel leuk vind. Ik werd maandagochtend verwelkomt door een slinger en lieve boodschapjes van ieder kind.

Dinsdag ochtend heb ik ze wat meer over mijzelf verteld door een spel en een vragenrondje. Ik heb deze week vooral veel gekeken en de kinderen 1 op 1 helpen met vragen tijdens zelfstandig werken want ik merk dat alles hier heel anders gaat dan wat ik gewend ben van vorige stages en mijn eigen schooltijd. De routine en lessen gaan toch wel een beetje anders en ik wil hier eerst zoveel mogelijk over weten voordat ik zelf voor de klas ga staan. Mijn kinderen (ja zo voelt het ondertussen al echt!) zijn allemaal Costa Ricaans en spreken dus thuis allemaal Spaans, hierdoor ligt de grens voor mij wat lager wat betreft Engels. Dit is erg fijn omdat dit mijn eerste echte Engelse stage is. Omdat hun Engels niet op native-speaker level is voel ik me comfortabel tijdens het praten met ze. Het is hierdoor wel wat lastiger om mijn eigen niveau te verbeteren maar ik leer wel veel van het vele Engels praten op deze manier!

Fen en ik zijn op donderdag ook San José gaan verkennen, tenminste dat was de bedoeling. Eerst werden we in de middle of nowhere gedropt en daarna in een mega drukke winkelstraat, hiervan waren we ook een beetje in shock want zoveel mensen zien we in onze wijk niet en op school vooral kinderen. Na een beetje rond te hebben gelopen besloten we een uber te regelen om weer naar huis te gaan. Terwijl we op de uber wachtten wilden we op een bankje bij het parkje daar gaan zitten totdat we in de bomen en overal op het gras RATTEN zagen rondrennen aka pure paniek. Je zult dan ook wel begrijpen dat dit een heeele lange 10 minuten waren.

In het weekend zijn Fen, Jule en ik naar het strand gegaan. De heenweg konden we met leraren meerijden en die hebben ons netjes voor ons hostel afgezet. Dit werd ook meteen mijn eerste hostel ervaring, we deelden een ieniemienie kamertje met in totaal 6 mensen (echt waar, hij was ongeveer even groot als mijn eerste kamer in het mooie Oosterlaanhuis en stond dus vol met 3 stapelbedden), ik heb tot mijn verbazing nergens last van gehad en intens genoten. Het hostel zelf zag er buiten mega schattig uit met overal lampjes, hangmatten en een zwembadje. Het stadje Jacó zelf was ook super leuk! Zaterdag zijn we de hele dag lekker op het strand geweest, fen en ik hebben nog een surfles genomen en ik heb tot mijn verbazing bijna de hele tijd ook echt op het board gestaan! Het was al met al een heerlijke dag met als afsluiting de zonsondergang.

Ik heb dit weekend enorm genoten en ben helemaal opgeladen voor weer een nieuwe week stage! Deze week staan er een paar rekenlessen op de planning en ik ben naast een beetje bang vooral heel enthousiast en benieuwd naar hoe het zal gaan!

Ondertussen heb ik de moeite genomen om foto's te uploaden dus neem vooral ook even een kijkje daar!

XXX

p.s. nog even een pan-update voor de fans. We hebben dus ondertussen een elektrische pan en de broccoli was na maar 2,5 uur gaar hoor! Ondertussen hebben we wel ontdekt dat als we er kokend water (wat we eerst in een bakpan aan de kook moeten laten brengen) ingooien het iets sneller gaat en dan duurt bijvoorbeeld pasta niet mega lang. Groentes koken we toch maar in de vertrouwde bakpannen en ik heb er vrede mee gesloten.